اران از دوران باستان تا آغاز عهد مغول

[quote='taymaz_turksever']نقل قول از هیرکان:ذ حرف یازدهم در الفبای فارسی و حرف نهم در الفبای عربی است. نام این حرف «ذال» است.
صدای آن در تلفظ فارسی امروز همانند «ز» است. ولی در عربی گونه‌ای «ز» لثوی تلفظ می‌شود. در فارسی قدیم تلفظش شبیه ذال عربی یا th در They انگلیسی بود. در فارسی امروز حرف ذال تقریبا حذف شده و ذال در تقریبا تمام کلمات فارسی (یعنی غیرعربی) با دال جایگزین شده‌است.
قاعده کلی برای تفکیک دال و ذال در فارسی قدیم این بوده‌است که وقتی قبل از آن حرف ساکن وجود داشته آن را دال نوشته و تلفظ می‌کرده‌اند و هنگامی که قبل از آن حرف صامت بوده است آن را ذال نوشته و تلفظ می‌کردند. مثلا کتاب کشف‌المحجوب سجستانی که هانری کربن آن را با رعایت کامل ذال معجم منتشر کرده با این عبارت شروع می‌شود: «چیزی در آفریدگار دور کنذ تا بذان نشان آفریذه بوذ بدرست و بذان آفریذه را جذائی افتذ از یک دیگر...»[۱] (در این متن «درست» یک کلمه مستقل است و کسره به در «بِدرست» موجب تغییر دال به ذال نمی‌شود اما در مورد «بِذان» کسره به باعث می‌شود با ذال تلفظ شود)
تنها کاربردهای باقیمانده ذال در زبان فارسی را در واژه‌هایی چون «گذشتن»، «پذیرفتن»، و «گذاردن» می‌توان مشاهده کرد. در زبان فارسی ذال در آغاز هیچ کلمه نیامده و در این بین «ذرخش» تنها کلمه ایست که با ذال آغاز میشود[۲]
این متن پراز تناقض است آفریذه با آفریدگار از نظر نوشتار با حروف ذ و یا ز و از لحاظ تلفظ چه فرقی دارد؟ طبق قاعده ای که نوشته اید کلماتی مثل چیزی ، آفریدگار، بذان، آفریذه، بدرست ، جذائی، افتذ چه قبل و چه بعد از حرف ذ یا ز نه ساکن داریم نه صامت ؟؟؟!!!
(در این متن «درست» یک کلمه مستقل است و کسره به در «بِدرست» موجب تغییر دال به ذال نمی‌شود اما در مورد «بِذان» کسره به باعث می‌شود با ذال تلفظ شود)
درست کلمه مستقل است، در بذان ضمیر (آن )چگونه مستقل نیست؟

[quote='هیرکان']ذ حرف یازدهم در الفبای فارسی و حرف نهم در الفبای عربی است. نام این حرف «ذال» است.
صدای آن در تلفظ فارسی امروز همانند «ز» است. ولی در عربی گونه‌ای «ز» لثوی تلفظ می‌شود. در فارسی قدیم تلفظش شبیه ذال عربی یا th در They انگلیسی بود. در فارسی امروز حرف ذال تقریبا حذف شده و ذال در تقریبا تمام کلمات فارسی (یعنی غیرعربی) با دال جایگزین شده‌است.

قاعده کلی برای تفکیک دال و ذال در فارسی قدیم این بوده‌است که وقتی قبل از آن حرف ساکن وجود داشته آن را دال نوشته و تلفظ می‌کرده‌اند و هنگامی که قبل از آن حرف صامت بوده است آن را ذال نوشته و تلفظ می‌کردند. مثلا کتاب کشف‌المحجوب سجستانی که هانری کربن آن را با رعایت کامل ذال معجم منتشر کرده با این عبارت شروع می‌شود: «چیزی در آفریدگار دور کنذ تا بذان نشان آفریذه بوذ بدرست و بذان آفریذه را جذائی افتذ از یک دیگر...»[۱] (در این متن «درست» یک کلمه مستقل است و کسره به در «بِدرست» موجب تغییر دال به ذال نمی‌شود اما در مورد «بِذان» کسره به باعث می‌شود با ذال تلفظ شود)
تنها کاربردهای باقیمانده ذال در زبان فارسی را در واژه‌هایی چون «گذشتن»، «پذیرفتن»، و «گذاردن» می‌توان مشاهده کرد. در زبان فارسی ذال در آغاز هیچ کلمه نیامده و در این بین «ذرخش» تنها کلمه ایست که با ذال آغاز میشود[۲][/quote]
این متن پراز تناقض است آفریذه با آفریدگار از نظر نوشتار با حروف ذ و یا ز و از لحاظ تلفظ چه فرقی دارد؟ طبق قاعده ای که نوشته اید کلماتی مثل چیزی ، آفریدگار، بذان، آفریذه، بدرست ، جذائی، افتذ چه قبل و چه بعد از حرف ذ یا ز نه ساکن داریم نه صامت ؟؟؟!!!

(در این متن «درست» یک کلمه مستقل است و کسره به در «بِدرست» موجب تغییر دال به ذال نمی‌شود اما در مورد «بِذان» کسره به باعث می‌شود با ذال تلفظ شود)
درست کلمه مستقل است، دان بن فعل دانستن چگونه مستقل نیست؟ مثلا در جمله دان و آگاه باش. دان مفرد امر حاضر از ریشه دانستن

چه ربطی به تورکیه داره، در جمهوری آزربایجان آکادمی و فرهنگستان زبان تورکی آزربایجانی دست اندر کار این مسائل است در آزربایجان این طرف رود آراز هم وظیفه اساتید این زبان و دانشگاهیانی که علاقه به زبان مادری دارند می باشد که کار فرهنگستان آزربایجان را با سعی و تلاش بیشتر بر عهده بگیرند. متاسفانه وعده ای که دولت روحانی برای تاسیس فرهنگستان زبان تورکی آزربایجانی داده بود عملی نشد و به بیراهه کشانده شد .
دانشگاهیان و اساتید زبان تورکی آزربایجانی در مجلات و هفته نامه ها لغات جدیدی پیشنهاد می دهند که طبق ساختار زبان تورکی آزربایجانی است که بعضا مورد قبول سایرین قرار می گیرد و بکار می رود مثلاکلمه بیلی یورد (دانشگاه) نه در تورکیه و نه جمهوری آزربایجان به کار نمی رود ولی این واژه توسط اساتید زبان تورکی در تهران ابداع شده و در کلیه مجلات و کتب داخلی به طور وسیع بکار می روند. مطمئنا تاثیر از سایر لهجه های زبان تورکی کاری علمی است در بخشهاییکه معادل آن در قبال زبانهای بیگانه در لهجه تورکی آزربایجانی نباشد ولی اینجور هم نیست که آزربایجانیان بیکار بنشینند و منتظر سایرین باشند تا واژه سازی برای لغات جدید توسط کشورهای همسایه انجام گیرد و آنها فقط مصرف کننده باشند.

[quote='هیرکان']تورکی امروزی
آیا وظیفه پردازش زبان ترکی آذربایجان وشیوه نوشتار آن به عهده فرهنگستان زبان ترکیه می باشد؟[/quote]

تورکی امروزی
آیا وظیفه پردازش زبان ترکی آذربایجان وشیوه نوشتار آن به عهده فرهنگستان زبان ترکیه می باشد؟

ذ حرف یازدهم در الفبای فارسی و حرف نهم در الفبای عربی است. نام این حرف «ذال» است.
صدای آن در تلفظ فارسی امروز همانند «ز» است. ولی در عربی گونه‌ای «ز» لثوی تلفظ می‌شود. در فارسی قدیم تلفظش شبیه ذال عربی یا th در They انگلیسی بود. در فارسی امروز حرف ذال تقریبا حذف شده و ذال در تقریبا تمام کلمات فارسی (یعنی غیرعربی) با دال جایگزین شده‌است.
قاعده کلی برای تفکیک دال و ذال در فارسی قدیم این بوده‌است که وقتی قبل از آن حرف ساکن وجود داشته آن را دال نوشته و تلفظ می‌کرده‌اند و هنگامی که قبل از آن حرف صامت بوده است آن را ذال نوشته و تلفظ می‌کردند. مثلا کتاب کشف‌المحجوب سجستانی که هانری کربن آن را با رعایت کامل ذال معجم منتشر کرده با این عبارت شروع می‌شود: «چیزی در آفریدگار دور کنذ تا بذان نشان آفریذه بوذ بدرست و بذان آفریذه را جذائی افتذ از یک دیگر...»[۱] (در این متن «درست» یک کلمه مستقل است و کسره به در «بِدرست» موجب تغییر دال به ذال نمی‌شود اما در مورد «بِذان» کسره به باعث می‌شود با ذال تلفظ شود)
تنها کاربردهای باقیمانده ذال در زبان فارسی را در واژه‌هایی چون «گذشتن»، «پذیرفتن»، و «گذاردن» می‌توان مشاهده کرد. در زبان فارسی ذال در آغاز هیچ کلمه نیامده و در این بین «ذرخش» تنها کلمه ایست که با ذال آغاز میشود[۲]

در هیچ جای دنیا با فرچه توالت دندان نمی شویند
در سیمای ملی برنامه هایی بی محتوی بسیار ساخته می شود و به همین دلیل میزان بینندگان شبکه های ماهواره ای بسیار افزایش یافته است.

این به علت ضعف خط زبان عربی درنشان دادن اصوات بوده است چون مثلا در تورکی امروزی کلمه اوزوم در دیوان لغات تورک کاشغری به شکل ازم نوشته شده است و ایشان از شکل نوشتاری زبان عربی استفاده کرده اند.

[quote='هیرکان']شما فرض بفرمائید تبدیل ترک به تورک همین چند قرن پیش اتفاق افتاده قطعا قدمت آن از قدمت کلمه طهران--تهران بیشتر است
شما باید سند ومدرکی مستند در خصوص تورک نگاشتن ترک معرفی بفرمایید.
دیوان لغات ترک فرهنگنامه‌ای به زبان عربی است که در مورد زبان ترکی توسط محمود کاشغری در قرن ۱۱ میلادی نوشته شده است. این کتاب در اصل برای یاد دادن ترکی به اعراب نوشته شده اما همچنین به تاریخ، فولکلور، میتولوژی، جغرافیا، مردم‌شناسی و ادبیات اقوام ترک پیش و پس از اسلام، قواعد دستوری زبان‌های ترکی و گویش‌شناسی آن‌ها می‌پردازد. این فرهنگنامه در هشت کتاب و هر کتاب در دو بخش و هر بخش بر اساس هنجارهای صرف زبان عربی سامان یافته و حاوی ۷۵۰۰ تکواژ، ۲۹۰ گفتاورد و ۲۲۰ چکامه است.
دیوان لغات ترک نخستین واژه نامه در سمت و سوی تدوین کلیاتی از ترکی پژوهی و با صیغه دانشنامه ای است که کاشغری با طرح ریزی عجیب و سخت باوری در آن مخزن واژگان ترکی را طبق قواعد صرف زبان عربی در سیستمی بهنجار و با سامان و با شرح ظرایف و دقایق فرهنگ ترکی و نمونه های ادبیات شفاهی و حماسه ها و اساطیر کهن مردمی، سازه بندی کرده است . کاشغری این اثر را در ۸۲ سالگی تالیف کرده و در ۹۷ سالگی در اواخر قرن پنجم وفات کرده است
************************************
چرا محمود کاشغری از تورک استفاده ننموده است؟
نکند محمود کاشغری هم خاین به ملت تورک و پان ایرانیست بوده است؟[/quote]

خوب فرهنگستان قطعا همه کلمات را نتوانسته حلاجی نماید مثلا همین دیدگاه شما در مورد کلمه آذربایجان-آزربایجان هم صدق می کند که یک کلمه غیر عربی است ولی فرهنگستان حاضر نیست ذ عربی را از آذربایجان تبدیل به ز نماید.